Op haar nieuwe album ‘Brave’ laat Elske DeWall horen, dat ze de afgelopen twee jaar een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt. Het is een dynamisch album met twaalf juweeltjes, die door de Friese zangeres en multi-instrumentalist schitterend vertolkt worden. Het is het overtuigende vervolg op ‘Balloon Over Paris’, het debuutalbum waar ze ons in 2010 mee verraste. Die in Amerika opgenomen plaat werd overladen met goede kritieken. Elske werd door 3FM uitgeroepen tot ‘Serious Talent’, ze trad overal en nergens op, leverde even later de titeltracks voor de speelfilm ‘Alle Tijd’ en de tv-serie ‘Moordvrouw’ en zong samen met sterren als Lionel Richie en Jonathan Jeremiah. Kortom, de wereld lag aan haar voeten.
“In New Jersey een cd opnemen was natuurlijk een meisjesdroom. Het was best overweldigend. Zondag aangekomen, werd er maandag gelijk al opgenomen. Ik heb er dik twee weken gezeten, en veel geleerd”, herinnert Elske haar eerste stappen als hooggewaardeerd singer- songwriter. “Hoe zoiets gaat, hoe ik daar in stond; ik merkte dat ik ontzettend perfectionistisch was. Bij het inzingen mocht geen nootje verkeerd zijn. Ik heb mezelf toen zo ontzettend zitten te pushen, maar later blijkt dat het nooit perfect kan zijn. Je zou het immers elke dag anders doen, het blijft een momentopname.”

Elske legde de lat voor zichzelf zo hoog, dat ze niet aan haar eigen verwachtingen kon voldoen. Ze had een mooi album gemaakt, maar raakte daarop verstrikt in haar eigen drang alles almaar beter te willen doen. “Ik dacht zelfs dat ik geen liedjes meer kon schrijven en heb heel erg zitten zoeken waar ik naartoe wilde. De onbevangenheid die ik had toen ik mijn eerste liedjes schreef was weg. En dan is er geen ruimte meer voor creativiteit.”
Om de impasse te doorbreken reisde Elske naar het buitenland, om te proberen met anderen songs te schrijven. “Dan merk je dat het gaat, dat er eigenlijk niks aan de hand is. In Londen werkte ik met Ben Earle. We hadden een heel gesprek over mijn worsteling met liedjesschrijven, het was bijna een soort therapie. Daar is toen ‘Chasing The Impossible’ uit ontstaan, dat liedje is eigenlijk een weerslag van waar ons gesprek over ging. Ik dacht ook, je moet niet zo zeiken. Gewoon doen! Daar komt ook de titel van mijn nieuwe album ‘Brave’ vandaan: je moet de moed hebben om te schrijven.”

Elske’s creatieve impasse duurde een tijdje en dat was een van de redenen waarom ‘Brave’ twee jaar op zich heeft laten wachten. “Ik heb in die tijd ook veel nieuwe ervaringen opgedaan, veel gespeeld en dan leer je heel veel, qua mens en qua stem. Je leert je wat je sterke punten zijn en waar je krachten liggen. Die van mij liggen bij het overbrengen van het verhaal, en niet bij alleen maar binnen de lijntjes kleuren”, zegt Elske. Ze vindt het eigenlijk ook wel mooi dat ze moeilijkheden heeft moeten overwinnen. “Het is een cadeau dat je erbij krijgt: ik heb mezelf wel heel goed leren kennen. Het is niet alleen maar leuk muziek maken; ik ben mezelf tegengekomen en dat gaat vaker gebeuren. Dat weet ik zeker. Maar daardoor groei je ook. En ik heb ook geleerd dat ik een doorzetter ben.” Toen het creatieve vuur weer hoog oplaaide, schreef Elske veel met anderen, waaronder voornoemde Ben Earle, Sander Rozeboom, haar producer Holger Schwedt en Engelsman Blair Mckichan. “Dat werkte geweldig goed. Vaak kwam ik na een schrijfsessie thuis, en dan schreef ik zelf ook nog een liedje.” Maar Elske nam ook een paar liedjes van anderen op. “Je denkt, kan dat eigenlijk wel? Moet ik niet alleen maar eigen werk op mijn album zetten? Maar ik vond dat ik dat los moest laten. Ik dacht, ik ben toch ook muziek gaan maken omdat ik ook van de muziek van anderen hou. Als een liedje me dan heel erg aanspreekt, zou het toch stom zijn als ik het niet op zou nemen?”

En zo kwam Elske aan ‘Let It Go’ van Blair McKichan. Ze het hoorde het toen ze samen met hem aan een ander liedje werkte. “Ik vond het helemaal te gek. Ik dacht, jemig, dat zou goed op mijn album passen. Het verhaal van de plaat moet kloppen en dat liedje kwamen op het goeie moment. Zo ook ‘Temptation’ van Tom Waits, dat hebben we in een heel eigen bewerking opgenomen.” Uiteindelijk werden uit heel veel songs een keuze gemaakt, waarna veertien liedjes in de Shamrock Studios in Baarn opgenomen werden. En daarvan vonden twaalf hun weg naar ‘Brave’. “In schril contrast met mijn eerdere Amerikaanse avontuur, heb ik nu dicht bij huis opgenomen met mijn eigen band, mensen waar ik al een tijd mee samen heb gespeeld. Dat voelde heel fijn”, zegt Elske. Vocaal verlegde ze haar grenzen. “Vroeger zei mijn zus: ‘Jij kunt gospelachtig zingen, waarom doe je dat nu en dan niet?’ Ik durfde dat niet, was onzeker, maar ik ben daar nu wel overheen gegroeid. Dat is goed te horen in een liedje als ‘Sorry’. Zo’n song met invloeden uit country, soul en gospel durf ik nu veel feller in te kleuren. Het is gelukkig een bewegend proces, ik merk aan mezelf dat ik nog steeds op zoek ben. En ik denk dat dat ook moet, anders blijf je stil staan.”

Elske DeWall heeft genoten van het hele proces dat bij het maken van ‘Brave’ kwam kijken: het schrijven van de liedjes, het werken in de studio, het musiceren met haar band. Nu het album voltooid is, breekt voor haar een spannende periode aan. “Ik heb nu het werk gedaan, het is af, verder kan ik er niet meer zoveel aan doen, dus ik hoop dat nu de plaat de mensen gaat bereiken.” De eerste reacties zijn laaiend positief, de zomerfestivals zijn alweer geboekt en in het najaar wacht een uitgebreide tour door Nederland. Ze hoeft ze zich daarom weinig zorgen te maken over haar publiek: al na twee albums heeft Nederland Elske stevig in het hart gesloten.