Je hebt zangeressen, en je hebt Anouk. Anouk is een buitencategorie. Haar zingen is veel meer dan zingen alleen, haar stem komt als een oerkracht vanuit haar tenen omhoog en grijpt je meteen bij de strot, als een muzikale brok in de keel. Al meer dan vijftien jaar is Nederland in de ban van deze stoere vrouw die altijd haar eigen koers vaart, haar muzikale intuïtie achterna.

In 1997 stormt Anouk Teeuwe de Nederlandse muziekwereld binnen met haar single ‘Nobody’s Wife’, een explosief rockanthem over onafhankelijkheid dat wekenlang hoog in de Nederlandse hitlijsten staat. Nederland valt massaal voor Anouks krachtige, heldere stem en de expressie waarmee ze haar ziel en zaligheid eruit gooit. Een rockster is geboren. De dan 22-jarige zangeres uit Den Haag is geen onbekende in het Nederlandse muziekcircuit. Twee jaar voor haar grote doorbraak studeert ze aan het Rotterdams Conservatorium als ze in contact komt met Golden Earring-zanger Barry Hay, waarmee ze op een festival in Den Haag enkele nummers live zingt. Hij is zo onder de indruk van haar zangkwaliteiten, dat hij aanbiedt materiaal voor haar te schrijven, wat resulteert in een eerste single; ‘Mood Indigo’. Een klein jaar later verschijnt ‘Nobody’s Wife’ en kan niemand in Nederland meer om Anouk heen.

Nu, zestien jaar later, is Anouk nog altijd een van de populairste artiesten van Nederland. Maar liefst zeven van de elf albums die ze uitbrengt, prijken bovenaan Nederlandse albumlijst en dertien singles worden top 10-hits. Door de jaren heen ontvangt ze veel prijzen en awards, waaronder maar liefst negen Edisons (het Nederlandse equivalent van de Grammy). In 2001 wint ze de Popprijs, een prestigieuze Nederlandse muziekprijs die elk jaar wordt uitgereikt aan de artiest die een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmuziek en zowel in 2005 als 2006 wint ze een MTV Europe Music Award voor Best Dutch Act.

Tussen 1997 en 2011 brengt Anouk zeven studioalbums uit, die tientallen hits opleveren. Aanvankelijk staat de eigenzinnige Haagse vooral bekend om explosieve rocksongs als ‘Nobody’s Wife’ en ‘R U Kiddin’ Me’, maar ze maakt ook kleine breekbare liedjes als ‘Lost’ en ‘Michel’ en op latere albums experimenteert ze met soul, funk en hip-hop. Altijd is er echter die stem als rode draad, die stem die staat als een huis. Die kan vleien, vuurspuwen, ontroeren en omver kan blazen. Die soms rauw is en dan weer breekbaar. Anouks vaak pijnlijk openhartige songteksten raken een snaar bij haar fans, die zich herkennen in haar persoonlijke verhalen.

Ook internationaal heeft Anouk succes. ‘Nobody’s Wife’ wordt een grote hit in Noorwegen en Zweden en de zangeres scoort een nummer 1-hit in Denemarken met ‘Lost’. In Albanië komt de single ‘One Word’ bovenaan de hitlijst terecht. Anouks albums worden in België, Scandinavië, Israël, Turkije en Italië uitgebracht en ze werkt samen met gerenommeerde internationale namen als Glen Ballard (producer Michael Jackson, Alanis Morissette, Celine Dion), Reggie Perry (Jay Z, John Legend) en Ryan Lesie (Mary J Blige). Voor haar nieuwe album ‘Sad Singalong Songs’ heeft Anouk opnieuw samengewerkt met Martin Gjerstad en Torre Johansson (Franz Ferdinand en The Cardigans). Met deze Zweedse producers werkte ze ook aan haar albums ‘For Bitter Or Worse’ en ‘To Get Her Together’. ‘Sad Singalong Songs’ is in mei 2013 wereldwijd digitaal uitgebracht.