Soms is het tijd voor even wat anders. En pas als je alles durft te laten liggen wat je hebt opgebouwd kan je echt vrij zijn om te doen wat je wilt.

Zoiets moet Colin Benders, de 31 jarige Utrechter hebben gedacht toen hij zijn huidige project aanging. Want in plaats van zijn orkest op te trommelen waar hij sinds 2009 mee werkt, heeft hij zich opgesloten met een machine. Een modulaire synthesizer om precies te zijn. En waar hij 6 jaar geleden nog geen idee had wat hij ermee aan moest, is Benders intussen niet meer weg te slaan van zijn instrument. Dat dit niet onopgemerkt blijft mag duidelijk zijn, wereldwijd begint er een groeiende nieuwsgierigheid waarneembaar te worden voor wat Benders aan geluiden produceert. En niet voor niks want die resultaten zijn vrij verbijsterend te noemen: waar je je het ene moment in een droomwereld van harmonie waant, word je even later genadeloos wakker geschud door brute bassen en zware beats, die op hun beurt weer naadloos met je dromerigheid versmelten om zo in een soort maniakale euforie te eindigen. Genre is, zoals gebruikelijk bij Benders, niet in een stijl te vangen. Sterker nog, de muziek is een gevolg van de avond, alles lijkt ter plaatse geschreven te worden. Dit maakt elk optreden anders en eenmalig en werkelijk een ervaring om bij te zijn geweest.

Over verdere plannen voor een albumrelease is nu nog vrij weinig duidelijk, al is via zijn wekelijkse livestreams op Facebook en Twitch.tv op de voet te volgen hoe dit nieuwe muzikale avontuur van Benders zich ontwikkelt.